Zadania Instytucji w systemie przeciwdziałania przemocy w rodzinie – część IV

Opublikowano: 25 listopada 2020 | 15:12

OCHRONA ZDROWIA

Przemoc domowa leży w kompetencjach ochrony zdrowia, ponieważ przemocy często towarzyszą wyraźne uszkodzenia zdrowia fizycznego (ślady pobicia, siniaki, skaleczenia, złamania itp.) oraz występują zaburzenia zdrowia psychicznego (lęk, przygnębienie, bezsenność itp.)

W sytuacji przemocy w rodzinie od pracownika ochrony zdrowia (czyli osoby wykonującej zawód medyczny, taki jak: lekarz, pielęgniarka, położna i ratownik medyczny) możemy oczekiwać:

Wszczęcia procedury "Niebieskie Karty"

Każdy przedstawiciel ochrony zdrowia, który podejrzewa przemoc w rodzinie, ma prawo wypełnić "Niebieską Kartę – A", inicjując w ten sposób działania interwencyjne i pomocowe. Podejrzenie może wynikać z relacji osoby korzystającej z pomocy medycznej, świadka lub bezpośredniej obserwacji (np. powtarzających się uszkodzeń ciała lub ich charakteru). Przedstawiciele ochrony zdrowia biorą także udział w pracach zespołów interdyscyplinarnych.

Wydania bezpłatnego zaświadczenia o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie

Każdy lekarz na prośbę pacjenta ma obowiązek wystawić bezpłatne zaświadczenie dokumentujące obrażenia powstałe na skutek przemocy. Zaświadczenie takie może stanowić dowód w postępowaniu sądowym.

Do pobrania: Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 października 2010 r. w sprawie wzoru zaświadczenia lekarskiego o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie

Poinformowania organów ścigania (policji i prokuratury) o popełnieniu przestępstwa
Obowiązek złożenia takiego zawiadomienia mają wszystkie osoby, które podczas wykonywania obowiązków służbowych dowiedzą się o popełnieniu przestępstwa. Jednak w przypadku przedstawicieli ochrony zdrowia obowiązek ten nabiera szczególnego znaczenia – może zapewnić bezpieczeństwo osobom, których zdrowie i życie jest bezpośrednio zagrożone z powodu przemocy.

Zapewnienia pomocy medycznej

Wspierania przedstawicieli pomocy społecznej i policji przy podejmowaniu decyzji o zabraniu dziecka z rodziny, w której na skutek przemocy zagrożone jest jego zdrowie i życie.

Interwencji w przypadku prawdopodobieństwa popełnienia samobójstwa lub w przypadku, gdy osoba chora psychicznie zagraża zdrowiu i życiu innych.
Lekarz lub ratownik medyczny może podjąć decyzję o zabraniu osoby stanowiącej zagrożenie dla siebie lub innych do szpitala psychiatrycznego – nawet bez jej zgody. W szpitalu lekarz psychiatra podejmuje decyzję o ewentualnym zatrzymaniu tej osoby w szpitalu (nawet bez jej zgody).